برده ای از من دل و کرده ام رسوا ترا

با نگاه مهربانت گشته ام شیدا ترا

قمری عشق تو خانه کرده است در جان من

در دل آغوش خود ، کی کنم پیدا ترا ؟

پلک بر هم می گذاشتم تا شود آیا که من

در میان خواب بینم لحظه ای سودا ترا

می توانم شرح درد خود بگویم با تو من

گر نیفتد چشم من ، بر قد و بالا ترا

از کجا دانی که من دلدادهء تو نیستم!

تا حسودی می کنند شیرین و هم لیلا ترا

کاش میشد تا کشم رخسار زیبایی ز تو

تا ببیند چشم مردم، عاشقان زیبا ترا

گر کشی با قهر خود این عاشق دل پاک را

باز هم دوست دارمت ریحانه جان تنها ترا

نادونی ۱۵/۹/۸۵